منطقه حفاظت شده هزار جریب
منطقه حفاظت شده هزار جریب | روستای قلعه پایان در شمال ایران واقع شده و مربوط به اواخر دوره ساسانیان و سدههای اولیه دوران اسلامی است. این روستا در شهرستان گلوگاه، بخش کلباد و دهستان کلباد قرار دارد و در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.
بهشهر
بهشهر، شهری زیبا و تاریخی در استان مازندران ایران است که به دلیل آب و هوای معتدل، مناظر طبیعی بکر و تاریخ غنی خود، همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. این شهر با قرار گرفتن در دامنههای البرز و کنار دریای خزر، ترکیبی منحصربهفرد از جنگلها، کوهها و ساحل را به نمایش میگذارد که آن را به یکی از محبوبترین مقاصد گردشگری شمال ایران تبدیل کرده است.
تاریخچه و نامگذاری
بهشهر در گذشته با نام “اشرفالبلاد” شناخته میشد و در دوره صفویان به دلیل توجه ویژه شاه عباس اول، به یکی از مهمترین شهرهای شمال ایران تبدیل شد. شاه عباس با ساخت باغها و کاخهای زیبا در این منطقه، بهشهر را به محل اقامت تابستانی خود تبدیل کرد. از آن زمان، این شهر با نام بهشهر شناخته میشود که به معنای “شهر بهشت” است.
منطقه هزار جریب نیز در بهشهر قرار دارد

منطقه حفاظت شده هزار جریب کجاست؟
منطقه حفاظتشده هزار جریب با مساحتی حدود ۶۱۹۵ هکتار در مرز استان مازندران و استان سمنان قرار دارد و در جنوب شهر بهشهر قرار گرفته است.
دسترسی به منطقه هزار جریب:
یکی از مسیرهای دسترسی به جنگلهای هزار جریب بهشهر، راهی به سمت روستای محمدآباد است. این روستا در جنوب بهشهر واقع شده و با انتقال به این جهت و هدایت به مناطق جنگلی منطقه، در نهایت به منطقه هزار جریب بهشهر خواهید رسید. با دقت در نقشه هزار جریب بهشهر، متوجه خواهید شد که این ناحیه در جنوب و جنوب شرقی شهرستان بهشهر واقع شده است.
آب و هوا منطقه حفاظت شده هزار جریب
اقلیم این منطقه به عنوان نیمهمرطوب معتدل شناخته میشود و زیباییهای طبیعی بینظیری در اینجا یافت میشود.
منطقه جنگلی هزار جریب
منطقه جنگلی هزارجریب یکی از زیباترین و دیدنیترین نقاط استان مازندران است که گسترش آن به استانهای گلستان و سمنان نیز میرسد. این جنگل بخشی از بهشت هیرکانی محسوب میشود و نزدیکی آن به پارک ملی پابند، زیباییهای طبیعی را بیشتر به هم متصل کرده است.
هزارجریب دارای تنوع جغرافیایی بالا، درههای پرآب، پوشش گیاهی نیمهانبوه و چراگاههای ییلاقی است. رودخانه زارم رود مرز شمالی این منطقه را با پارک ملی پابند مشخص میکند.
این منطقه به دو بخش اصلی چهاردانگه و دودانگه تقسیم میشود. چهاردانگه خود به سه بخش کوچکتر تقسیم میگردد: سورتیجی، مسعود الملک و شهریاری که مرکز آن یانهسر است. به خاطر جنگلهای بکر و اهمیت حفاظتی گونههای مختلف مانند مرال و شوکا، این منطقه از سال ۱۳۸۰ تحت حفاظت قرار گرفته است.
پوشش گیاهی هزار جریب
پوشش گیاهی و جانوری منطقه حفاظتشده هزار جریب بسیار متنوع و غنی است.
پوشش گیاهی:
در جنگل هزار جریب، گونههای مختلفی مانند:
– ممرز
– شمشاد
– بلوط
– راش
– انجیلی
– ازگیل
– زرشک کوهی
– سیب وحشی
– آلوچه و …
وجود دارند. همچنین گیاهان دارویی و زینتی مانند گلگاوزبان، آویشن، شقایق و بنفشه نیز در این منطقه به وفور دیده میشوند.
پوشش جانوری:
این منطقه محل زندگی گونههای جانوری متفاوتی است، از جمله:
– پلنگ
– خرس قهوهای
– گراز
– روباه معمولی
– شغال
– تشی
– گربه وحشی
– سمور جنگلی
– رودک
– کبک
– تیهو
– توکا
– دلیجه
– انواع سارگپه
این تنوع زیستی نشاندهنده اهمیت حفاظتی این منطقه است.
دیدنی های منطقه هزار جریب
- جنگل های سرسبز هیرکانی
- روستاهای واقع در جنگل هزارجریب
- آبشارهای منطقه
- رودخانه نکا
- غارهای واقع در پچت
قلعه پایان نیز در نزدیکی قلعه هزار جریب قرار دارد

روستای قلعه پایان
روستای قلعه پایان یکی از روستاهای شمال ایران است که مربوط به اواخر دوره ساسانیان و سدههای اولیه اسلامی میباشد. این روستا در شهرستان گلوگاه، بخش کلباد و دهستان کلباد واقع شده و در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران با شماره ثبت ۲۰۲۸۱ ثبت شده است. قلعه پایان در نزدیکی منطقه میانکاله قرار دارد و از سمت شمال به آن میرسد.
موقعیت جغرافیایی قلعه پایان
روستای قلعه پایان به دلیل موقعیت جغرافیایی و تاریخیاش، دارای جاذبههای طبیعی و فرهنگی متعددی است. این روستا محیطی آرام و زیبا دارد که توجه گردشگران و پژوهشگران تاریخ و فرهنگ را به خود جلب کرده است. بافت سنتی و معماری محلی این منطقه نشاندهندهي سبک زندگی و فرهنگ مردم آن زمان است.
به طور کلی، قلعه پایان نه تنها از بُعد تاریخی مهم است، بلکه به عنوان یکی از نقاط زیبای شمال ایران میتواند برای علاقهمندان به تاریخ و گردشگری جذاب باشد.